Доварон боби 12

Мубориза бо эфроимиён. Ибсон —- довари даҳум.

ВА аҳли Эфроим ҷамъ шуда, ба тарафи шимол гузаш-танд ва ба Йифтоҳ гуфтанд: «Чаро барои ҷангидан бо банӣ-Аммӯн рафтӣ, вале моро нахондӣ, то ки ҳамроҳи ту биравем? Мо хонаи туро оташ дода, бар сари ту хоҳем сӯзонид».
Вале Йифтоҳ ба онҳо гуфт: «Ман ва қавми ман бо банӣ-Аммӯн низои сахте доштем; ва ман шуморо хондам, вале маро аз дасти онҳо наҷот надодед.
Ва чун дидам, ки наҷот намедиҳӣ, ҷони худро ба кафи даст гирифта, ба ҳудуди банӣ-Аммӯн гузаштам, ва Худо-ванд онҳоро ба дасти ман супурд; пас чаро шумо имрӯз назди ман баромадаед, то ки бо ман ҷанг кунед?»
Ва Йифтоҳ тамоми мардуми Ҷилъодро ҷамъ оварда, бо Эфроим ҷанг кард; ва мардуми Ҷилъод ба эфроимиён зарба расониданд, чунки гуфта буданд: «Эй аҳли Ҷил-ъод, шумо гурезаҳои Эфроим андаруни Эфроим ва анда-руни Менашше ҳастед».
Ва аҳли Ҷилъод маъбарҳои Урдунро аз Эфроим гириф-танд, ва ҳангоме ки касе аз гурезаҳои Эфроим мегуфт: «Би-мон, ки бигзарам», мардуми Ҷилъод ба вай мегуфтанд: «Оё ту эфроимӣ ҳастӣ?» Вай мегуфт: «Не».
Онҳо ба вай мегуфтанд: «Бигӯй: «Шиббӯлет»», вале вай мегуфт: «Сиббӯлет», ва наметавонист дуруст талаффуз на-мояд; ва онҳо варо дастгир карда, назди маъбарҳои Ӯрдун мекуштанд; ва дар он вақт чилу ду ҳазор нафар эфроимиён кушта шуданд.
Ва Йифтоҳ бар Исроил шаш сол доварӣ намуд; ва Йифтоҳи ҷилъодӣ вафот ёфта, дар яке аз шаҳрҳои Ҷилъод дафн карда шуд.
Ва баъд аз ӯ Ибсони байтлаҳмӣ бар Исроил доварӣ намуд.
Ва ӯ сӣ писар дошт, ва сӣ духтарашро берун баро-варда, аз берун барои писаронаш сӣ духтар гирифта буд; ва ӯ ҳафт сол бар Исроил доварӣ намуд.
Ва Ибсон вафот ёфта, дар Байт-Лаҳм дафн карда шуд.

Элӯн — довари ёздаҳум.

Ва баъд аз ӯ Элӯни забулунӣ бар Исроил доварӣ на-муд; ва ӯ даҳ сол бар Исроил доварӣ намуд.
Ва Элӯни забулунӣ вафот ёфта, дар Аёлӯн, ки дар замини Забулун аст, дафн карда шуд.

Абдӯн — довари дувоздаҳум.

Ва баъд аз ӯ Абдӯн ибни Ҳиллели фиръотӯнӣ бар Ис-роил доварӣ намуд.
Ва ӯ чил писар ва сӣ набера дошт, ки бар ҳафтод хар-курра савор мешуданд; ва ӯ ҳашт сол бар Исроил доварӣ на-муд.
Ва Абдӯн ибни Ҳиллели фиръотунӣ вафот ёфта, дар Фиръотӯн, ки дар замини Эфроим бар кӯҳи Амолеқ аст, дафн карда шуд.